SULTAN GELDİ

aşınmış insanlık

sorun ne ?
diye düşünürken

eksiği buldum islam zerafeti

insanın muhtaç olduğu şey biraz tebessüm ve nezaket

inanın paradan daha önemli bu

dinin fakültesini okumuş !!ama bunu idrak edememiş zerre kadar hisse almamış zatlarda buldum bunu

"soluk soluğa odanıza giren bir bayana yer göstermek incilerinizi dökmez baylar "

"hayatından bezmiş suratlarınızı görmek benide mutlu etmiyor inanın "

hayır yazıklar olsun bana ,

söyleyemedim bunu size

kelimeleri sıraladım kafamda en ufak saygısızlık yapmadan

söylemem gerekirdi olmadı..

olmuyor işte bizde mümin cesareti yok mümince çıkıp bu yanlış diyemiyoruz..

hep eksiğiz öyleki bazen sınırı aşıp insani hasletlerdende feragat ediyoruz ,aşınıyoruz çarkın içinde ,pörsüyor ruhlarımız, kararıyor

vesselam

kelimeler

hiç biri bana ait değildi
çalıntıydı cümlelerim
şairlerden kırptım, kitaplardan arakladım
ilk çaldığımı hatırlıyorum
"baba "demiştim çok anlaşılmamıştı ..
narkozun etkisi geçerkende ağzımdan çıkan bu olmuş "baba"
dilime tesbih oldun baba
annem belli etmesede kıskanıyor olmalı

şimdi yeni kelimeler beliriyor zihnimde
yeni ve bana ait

en yüksek sesle dostuz narası atanlar
en büyük gürültüyle ayrılırlar
dostluğun özünde sukunet vardır
dinmiyor öfkeleri
çürük elma muaamelesi yapıyorlar gidenlere
zaten kötüydü zaten kusurluydu diyorlar
teselli buluyorlar
bunu anlayamıyorum
bu öfkenin izahı yok bende
kelimelerim kısır kalıyor

uyuma

elimde tahlil sonuçları koşturuyorum ordan oraya
herkez birbirine havale ediyor
en son gösterilen odaya giriyorum
bir bayan doktor masada az ilerisinde bi hemşire ..doktorun gözü önündeki kağıtlarda
hemşire başını kaldırmış tepeden bakıyor yüzü asık meraksız umursamaz
..elimdeki kağıtları uzatıyorum "vakit doldu" diyor "yarın gelin "
"nasıl yani "diyorum "ama "diyecek oluyorum "vakit doldu dedimya yarın erken gelip sıraya girin diyor "
bütün hemşirelerden nefret edicem galiba
ayağa kalkıyorum "lütfen beni anlayın lütfen ..
zaten çok erken vakitte geldim olmuyor bir türlü ..
evde hastam var bakmak zorundayım ..
bakın şu tahlilllre ve söyleyin neyim olduğunu ..lütfen bana yarın gel demeyin ..sadece bi kaç dakikanızı alır "diyorum ağlamaya başlıyorum
doktor başını kaldırıyor
elini uzatıyor ..
annem sesleniyor kalkmıyacakmısın daha
uyanıyorum ağlamaya devam ediyorum
kahvaaltı hazırlanmış
aç olmam gerekirdi ama zorluyorum bi kaç lokmayı babam üzülmesin diye
yüzüme bakıyor babam "ne oldu" diyor ..
annem giriyor "penceresi açık uyumuş demiştim al üstüne pikeyi diye dinlemedi beni "
haklısın anne dinlemedim seni
bütün dönüşlerimde bütün pişmanlıklarımda bu var
seni dinlemedim anne
ahh ki ah dinlemedim seni
şimdi uyanık kalmam lazım anne
uyursam o asık yüzlü hemşireye yalvarmak zorunda kalıcam sanki

karmakarışık

gizlemeye çalıştıklarımız en fazla dikkat çeker
örtmeye çalıştıklarımız merak uyandırır
"karmakarışıksın" dedi bana
oysa çok netti söylediklerim
hep veririz bi falso, zaten hiç tamtekmil yaşayamadık ..

annem sarsıyor uyanıyorum
kitaplarımı gösteriyor gözleri ile
gözleri ile halleder işini annem ,gözleri ile kızar
gözleri ile döver
gözleri ile sever
daha konuşmadan "tamam " diyorum


beceremedim hayatın kurallarına göre yaşamayı
bıraktım inadı
yine olmadı
adım attım olmadı
geri çekildim olmadı
ne kendimden vazgeçebildim nede ideallerimden
ikiside tam olmadı
karmakarışık oldu herşey
ve bu o kadar belliki
çok uzaktan belli oluyor

ve kapı çalıyor annem sesleniyor
kız ismi soruyorlar doğacak çocuklarına

isimler geçiyor aklımdan hepsinden bir darbe yiyorum
hepsini ihmal ediyorum
hepsine ihanet ediyorum
hepsi vicdan azabı
bilmediğim isimler bulmam gerek

"çay demledim" diyor babam "gel içelim"
onun demlediği çay çok keyiflidir
ne kadar üzüyorum babamı hergün
offf
biraz uyumam gerek
uyumak iyi gelicek

uyusam geçicek

çok sık başı ağrıyan biri değilim
buna rağmen uyuşukluk var sanki başımda
ışıklara tahammül edemiyorum
bazen sesler bile yoruyor zihnimi
gözlerimi zorluyorum kulaklarımı kapatarak uyumaya çalışıyorum yastıklar bastırıyorum yüzüme ..

gözlerimi açtığımda vaktin ilerlediğini düşünüp hayıflanıyorum oysa saat henüz dolmamış
kitaplık takılıyor gözüme .. geçiyorum önüne düzenleme yapmam lazım ..
boy sırasına göre koyuyorum hepsini sonra vazgeçiyorum
yazarlara göre sıralıyorum en sevdiğim yazarları en öne koyuyorum hemen ulaşabilirim böylece ..olmuyor beyenmiyorum
imzalıları ayırıyorum ...
hediye olanları başka tarafa ..
onunla konuştuğumuz kitaplar geliyor hayalime ..sol omuzumdan bi sancı giriyor ...
uyumam gerek gözlerimi hemen kapatmalıyım .

annem yemeğin hazır olduğunu söylüyor kapıdan ...gözlerimi aralayıp bakıyorum kitaplık iyice dağınık ...
türlerine göremi dizseydim ..ders kitapları işi bozan ..şekilleri hiç uygun değil kitaplıklara
onları kaldırsam mı ...sonra vazgeçiyorum böyle kalsınlar.. ..
okumak için alıyorum birini
daha ilk sayfada kapanıyor gözlerim
uyumam lazım
uyumak iyi geliyor

okumalıyım

ne kadar uzak kaldım senden
elimdeydin hep oysa
nasıl girdi aramıza bu görünmez mesafe
neden bıraktım seni düşünmeyi

şimdi nasıl telafi edilir bunca zaman
şimdi nasıl bulucam o manayı
nasıl çıkarıcam aklımdaki gereksiz bilgileri
kalbimi fetheden teferruat ilgileri

son-lu hayat

Baştan beri idrak edemediğim buydu
başlayan herşey biter
gelen herkez gider
Kaybetmek kaçınılmaz
ayrılmak zaruridir
*******
çok yakın değildik ama evlerinin ışıklarını görebilmek teselli ediyordu beni
**
hergün yaşadığım sonbahar
hergün bir dalım kırılıyor
hergün bir yanım acıyor
*****
Kalbin neden sınırı yok
neden sevgiler bu kadar mantıksız
neden çocuklara söylediklerimiz hep yalan
"geçicek" diyoruz "acımıyacak daha fazla"
oysa artacak bu acı
büyüdükçe alışacaklarıda yalan
alışmak acıyı azaltmıyacak.
******************
tanrım sen söylemiştin son-lu diye oysa ben okumadım
tamam okudum ama anlamadım
anladım ama idrak edemedim
yine okudun
tekrar takrar
şimdi yüzüme çarpıyor bu hakikat
son-lu
*************
bilinçlimi söylüyordu o şair
her konuşmasının başında ve sonunda
"bidayeti olan herşeyin bir nihayeti vardır "