çobanlığın sırrı....

İnsan gündelik hayatın monotonluğuna alışmışken ..daha doğrusu alışmak macburiyetinde kalmışken ..BAYRAM GELİR..
Biz çok plan yapan fakat asla planlı yaşıyamayan bi aileyiz ..bunu bildiğimiz için uzun vadeli plan yamaktan kaçınırız çünkü biryığın hayal kırıklıkları var geçmişimizde ..
bu bayramda öyle oldu evde kurban keseceğimiz arefe günü belli oldu ..babam bayram sabahı o çiftlik senin bu ağıl benim dolaştı ..neticede bir dağın yamacında raslamış bizim gurbana:)
hayvanı gözlerine kestirince babamın yanındaki yardımcı çocuk koşmaya başlamış sürünün içinde ..o mubarekte anlamış tabi kutsal bir eyleme aktör olacağını başlamış koşmaya..."çocuk ter kan içinde ama kurbanlık hiç pas vermedi" diyor babam "taki çoban gelip elindeki uzunca bir deyneği sararmış yaprakları olan ağacın dalına vurana kadar yapraklar yere döküldü ve o sesi duyan tüm sürü hayvanları toplandı ağacın altına "
o sahne canlanıyor gözümde çoban olmak böyle bişey olmalı ...o hayvanları oraya çeken neydi acaba ?deyneğin ağaç dalına vurduğunda çıkarttığı sesmi ?yoksa yere düşen yapraklarmı?yoksa buna alıştıkları için mi gittiler ? çobanla aralarında kurdukları bir şifremiydi?
çobanlara özel muhabbetim var.... vesselam..

not: bu vesile ile geçmiş bayramınızı en kalbi duygularımla kutlar hayatlarımıza hayırlar getirmesini dilerim