Tamam anlatayım doktor!!
Hayatın kenarına çıkıp seyredince yaptılarımın ne kadar luzumsuz,konuştuklarımın,ısrarlarımın,sevinçlerimin hatta hayallerimin ne kadar mesnedsiz olduğunu görüyorum
hayatın kenarına çıkmak zor değil doktor....
ipleri koparmak diyelim biz buna ruhun transa geçmesi yani.Beyninde herşey iflas ettiğinde,şöyle iki takımıda tutmayan izleyici gibi seyrediyoruz.Tüm önemli pozisyonlar ancak anlık heyecan veriyor.kendini anlık kaybedebiliyorsun sadece gerinde hep diri bir zihin sahibisin .kuş uykuları arasında farkında olmanın acısıyla kıvranıp duran bi beyin.
olaylar akıyor hayat sürüyor ,sen eğlenenlerede , ağlıyanlarada aynı zavallıkla bakıyorsun.
iki fotoğraf düşüyor aynı günde zihnime
parkın içinden yürüyorum çay bahçesinin sahibi kesme taşlardan gelen yakıcı güneş aksini kırmaya çalışıyor ,elinde hortum yıkıyor ortalığı ....hayatının en önemli işi buymuş gibi hevesli ..
hergün karşılaştığım ve selamlaştığım karıncalar yuvalarının kuytu köşelerine çekilmiş olmalılar .zaten taşların arasından zor çıkarıyorlardı başlarını ...zarar görmediklerini umarak devam ediyorum
asfalt yolda üç cocuk önlüklerinden anlıyorum okuldan dönüyorlar oldukça uzak köyden yürüyerek geliyorlar ilçeye...şöför hızla sürüyor arabayı ...çocuklar yürüyorlar oysa ....yürüyüşlerini kutsuyorum........
Hayatın kenarına çıkıp seyredince yaptılarımın ne kadar luzumsuz,konuştuklarımın,ısrarlarımın,sevinçlerimin hatta hayallerimin ne kadar mesnedsiz olduğunu görüyorum
hayatın kenarına çıkmak zor değil doktor....
ipleri koparmak diyelim biz buna ruhun transa geçmesi yani.Beyninde herşey iflas ettiğinde,şöyle iki takımıda tutmayan izleyici gibi seyrediyoruz.Tüm önemli pozisyonlar ancak anlık heyecan veriyor.kendini anlık kaybedebiliyorsun sadece gerinde hep diri bir zihin sahibisin .kuş uykuları arasında farkında olmanın acısıyla kıvranıp duran bi beyin.
olaylar akıyor hayat sürüyor ,sen eğlenenlerede , ağlıyanlarada aynı zavallıkla bakıyorsun.
iki fotoğraf düşüyor aynı günde zihnime
parkın içinden yürüyorum çay bahçesinin sahibi kesme taşlardan gelen yakıcı güneş aksini kırmaya çalışıyor ,elinde hortum yıkıyor ortalığı ....hayatının en önemli işi buymuş gibi hevesli ..
hergün karşılaştığım ve selamlaştığım karıncalar yuvalarının kuytu köşelerine çekilmiş olmalılar .zaten taşların arasından zor çıkarıyorlardı başlarını ...zarar görmediklerini umarak devam ediyorum
asfalt yolda üç cocuk önlüklerinden anlıyorum okuldan dönüyorlar oldukça uzak köyden yürüyerek geliyorlar ilçeye...şöför hızla sürüyor arabayı ...çocuklar yürüyorlar oysa ....yürüyüşlerini kutsuyorum........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder