17.05.2008

terapi-2


Bir boşluğun içindeyiz hepimiz .Sarhoş gibi yalpalıyor, birbirimize çarpıyoruz.Boşluk ve yanlızlık elbirlik yokediyor güzelliklerimizi.Saf ve temiz duygular amaç iken temenniye düşüyor.Çarpışıyoruz ve yıpratıyoruz birbirimizi.
Hissetmediklerimizi konuşmaya, lazım geleni yapmaya mecbur!! kalıyoruz.robotlaşıyoruz düzen insanı oluyoruz . tüm dünyadaki mazlumlar için havaya kaldırdığımız yumruklarımız .çok başka işlerin komutasında.ruhlarımızı asıyoruz farkında olmadan .yavaş yavaş teker teker ölüyoruz.

Oysa ben sonsuz yaşamayı düşlemiştim ...sonsuz yaşamaya talip idim.niçin küçülüyorum oysa boyum uzuyor.kilom yerinde neden küçülüyorum.bir gün ağlayamamaktan inan çok korkuyorum doktor.........


Döküldükçe masumiyyet hazinemizin incileri ,çamur sıçrıyor üstümüze.Her göz açışımızda bir inci düşüyor ve bir top çamur sıçrıyor üzerimize.Bazen hatır için döküyoruzbazen şeytani bir dürtüyle ama çamur sıçrıyor her kaybedişimizde.....bu yollar bize göre değil .....

Hiç yorum yok: