ego-benmerkezci düşünce-kibir

Uzun süren yatılı öğrencilik hayatımın son günleriydi...Kurstan çok fazla çıkmadığımız için içeriye gelen bir kaç günlük gazete bizim için çok kıymetliydi.Cümle cümle okuyup ,satır satır deşiyorduk....Helede bulmacası varsa elden ele dolaşırdı.derslerin dışında en büyük eğlencelerimizden biri karşı apartmana girip çıkanları gözetlemek ,diğeri bulmaca çözmekti.Kurşun kalemle çözüp silerdik, bu şekilde aynı bulmacayı daha çok kişi kullanmış olurdu...

Ogün elimize içinde bilgi testi olan bir dergi geçmişti ..bir grup arkadaş başındaydık derginin..benim elimdeydi kalem ..soruları okuyup , cevabı işaretliyordum ...bitince son sayfadaki cevap anahtarını açtık , bir elimde test sayfasındaki cevaplarda..

1.bilmişim

2.bilmişim

3.bilememişiz

4.bilmişim

5.bilmişim

6.bilememişiz.....

........derken bitti ..karşımda çok kıymetli bir hocam (sonrasında sağlam dostum olan)oturuyordu baktım kıs kıs gülüyor."hayırdır doğrular azımsanmayacak kadar çok ,neden güldünüz"

dediki"farkettim beraber çözdüğümüz testin doğrularını kendine ,yanlışlarını gruba mâl ettin"

bilmişim,bilememişiz:))

*****

mesnevi de bulunan bir hikayecekti yanlış hatırlamıyorsam .

kibirli insan buna benzerki ;

At idararının oluşturduğu bir birikintide bir saman çöpü üzerine konan sineği anlatır...

dermişki "duymuştum uçsuz bucaksız denizler varmış ,burası olmalı ,üzerinde heybetli gemiler şu altımdaki gibi ve ve benim gibi güçlü kaptanları olan "